Avokado Meksika Soyu Çeşitleri, Batı Hint Adaları Soyu Çeşitleri ve Guatemala soyu çeşitleri bulunmaktadır. Bunların sıcaklık, toprak istekleri vb istekleri farklıdır.

ahçede birden fazla çeşidin bulunması çiçeklerin tozlanması ve verimlilik için önemlidir. Çeşitler bahçenin iklim özelliklerine göre seçilmelidir. Çünkü soğuğa dayanaklılık bakımdan çeşitler arasında farklılıklar vardır. Ayrıca meyvenin hasat mevsimleri, taşımaya uygunluk ve ticari değeri de göz önüne alınmalıdır.
Ülkemizde yetiştiriciliği yapılan çeşitler Hass, Bacon, Fuerte ve Zutano sayılabilir.

Avokadoların istedigi iklim ve toprak sartları göz önünde bulundurularak yer seçimi yapılmalıdır. Avokado bahçesi kurulacak yer dogal olarak rüzgarlardan korunmuyorsa rüzgar kıran tesisi mutlaka gereklidir.

Türkiye’de avokadonun ticari yetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması amacıyla; 1970’li yılların başında FAO aracılığıyla, Kaliforniya’dan ‘Fuerte’, ‘Hass’, ‘Bacon’ ve ‘Zutano’ olmak üzere, 4 önemli ticari çeşit getirtilmiştir. BATEM (NAR-SER) tarafından Antalya ve Alanya koşullarında 1969–1983 yılları arasında tarafından yapılan denemede; ‘Fuerte’, ‘Hass’, ‘Bacon’ ve ‘Zutano’ çeşitlerinin bölgeye adapte olabildiklerini ve çeşide özgü karakterleri gösterdiklerini belirtilerek, bu çeşitlerin ticari yetiştiriciliklerinin yapılabileceği sonucu elde edilmiştir. Bu türün yetiştiriciliğinde, Türkiye’nin Akdeniz sahil kuşağındaki bazı alanların oldukça uygun olduğu belirtilmiş ve hızla yayılmaya başlanmıştır.

Avokadolara verilecek dikim aralıgı çeside, toprak yapısına, kültürel uygulamalara ve fidanın kalitesine göre degisir. Bununla birlikte 7x7 m., 6x6 m veya daha az dikim aralıgı verilebilir. Daha fazla verim almak amacıyla sık dikim yapıldıgında agaçlar budamayla kontrol altında tutulmalıdır.

Genç ağaçlar azotlu gübreleme her yıl artan miktarlarda ve dikkatli yapılmalı, gövdeden 20–50 cm. uzaklıktaki taç izdüşümüne verilmelidir. Her gübre uygulamasından sonra az ve kontrollü bir sulama yapılmalıdır. Genç ağaçlara verilecek azot miktarları şöyledir.

Avokado ağaçlarının su ihtiyacı, genellikle benzer büyüklükteki turunçgil ağaçları ile aynıdır. İlk yıllarda çanak veya karık usulü sulama ile iklim ve toprak yapısına bağlı olarak 7–20 gün arayla su verilir.

İlk yıl 60–75 cm yükseklikten tepe budaması yapılarak genç ağacın kuvvetli bir çatı oluşturması sağlanır. Bu dönemde birbirinden 10–15 cm uzaklıkta ve farklı açıda bulunan 3–4 dal seçilerek diğerleri çıkarılır. Ağacın iskeleti bu dallar üzerinde oluşturulur.

Avokadoda meyveler dalından koparıldıkları an yenemezler. Meyveler yumuşadıktan sonra tüketime hazır olurlar. Hasat zamanı meyvedeki yağ oranıyla saptanırsa da meyvelerin dış görünüşüne bakarak da tespit edilebilir. Mor renkli meyvelerde renk yeşilden mora dönmeye başlar, yeşil kabuklu meyvelerde ise kabuk ve zemin rengi ile sapın sarımsı bir durum alması ve parlaklığın azalmasıyla anlaşılabilir. Meyveler uzun süre ağaç üzerinde kalabilirler. Meyvenin yumuşaması ise ancak hasattan sonra olur ve olgun meyveler yeknesak bir şekilde yumuşarlar.